Een uitmuntend voorbeeld van goed presentiepastoraat."
In Nederland zijn veel ouderen ondergebracht in een verpleeghuis, ziekenhuis of hospice. Het gaat om mensen die uit hun gewone doen zijn gebracht: de vanzelfsprekendheid van hun leven is verdampt. Vanwege hun geestesgesteldheid is contact uiterst moeizaam. Gebruikelijke gesprekstechnieken en antwoorden op vragen over lijden en dood zijn daarom niet bruikbaar in het zogenaamde 'presentie-pastoraat'.
In waaier van 26 gesprekken laat Pastor Henk van Breukelen zien welke luisterhouding wel vruchtbaar kan zijn voor een goed contact met deze ouderen. Dat vraagt zitvlees en langdurig luisteren om tot hen door te dringen. Wat is wezenlijk? Wat is valse ruis? Hebben zij inzicht in wat hun is overkomen? Hebben wij 'anderen' dat wel? Soms gaat pas in de laatste dagen van een mens het levensdoek open, meestal zonder applaus omdat er niemand meer in de zaal zit.
Een boek over de ware betekenis van 'luisteren', bestemd voor wie werkzaam is in de ouderenzorg. Met prachtige gouaches, gemaakt door kleinkinderen van deze opa's en oma's.
Priester Henk van Breukelen (1930) was dertig jaar lang werkzaam als studentenpastor in Leiden en vervulde daarnaast verschillende onderwijs- en bestuursfuncties, voornamelijk in de gezondheidszorg. Hij is als Pastor verbonden aan Zorginstelling Topaz.