Van der Velde, Een wrede zon

Een van de mooiste teksten van het Hindoeïsme is de Gitagovinda. De tekst stamt uit de 12e eeuw na Christus en beschrijft in lyrisch Sanskrit de liefde tussen Krishna en zijn favoriete geliefde Radha. De achtergrond wordt gevormd door de lieflijke wouden en parken van Brindavan waar Krishna het Holi festival viert, het feest van de ontluikende lente. Holi is het festival van de liefde, maar als Radha ziet hoe Krishna's borst besmeerd is met saffraan poeder van de borsten van haar rivalen is ze woedend. Ze trekt zich terug in een uithoek van het woud en treurt om haar geliefde. Krishna mist Radha en probeert haar verborgen schuilplaats te vinden. Verschillende vriendinnen proberen tussen beide geliefden te bemiddelen en lopen heen en weer tussen beiden, langs paden die schemerig worden verlicht door de manestralen. De vriendinnen beschrijven aan beide geliefden hoe de ander er aan toe is en uiteindelijk, na veel ruzies en verwijten over en weer hervinden Radha en Krishna hun liefde.

De Gitagovinda wordt in India vaak vergeleken met het Hooglied uit de Bijbel. Er zijn dan ook zeer vele interpretaties van de teksten, van zeer werelds en erotisch naar diep mystiek en religieus. Zeer opmerkelijk is in ieder geval dat de dichter van de Gitagovinda, Jayadeva, heeft geprobeerd de liaisons tussen Radha en Krishna zo esthetisch mogelijk te verwoorden. De Gitagovinda bestaat uit liederen van acht verzen, ze worden meestal 'Astapadi's' genoemd, en uit verbindende verzen die aansluiten bij de traditie van de Sanskrit hofpoëzie. De liederen van de Gitagovinda zijn in India populair tot op de dag van vandaag, veel klassieke dansen zijn bijvoorbeeld gebaseerd op deze Astapadi's.

In deze uitgave zijn 32 prachtige, originele en soms zeldzame full colour afbeeldingen opgenomen. Een lust voor het oog.